Het tweede van de tien dimensies van Agile Portfolio Management gaat over het beperken van de hoeveelheid ‘Work in Progress’ (WIP). Veel organisaties werken aan te veel initiatieven tegelijk, waardoor de doorlooptijd van die initiatieven te lang wordt. Het is de kunst om aan niet te veel tegelijk te werken, om daarmee de doorlooptijd te versnellen. Dit vraagt om transparantie en keuzes maken. Maar ook om het verbeteren van samenwerking zodat er daadwerkelijk versnelling plaatsvindt.
De Meerwaarde
Verbeterde Focus en Productiviteit bij Teams
Door het aantal gelijktijdige initiatieven te beperken, kunnen teams zich beter concentreren op de belangrijkste doelen. Teams en medewerkers hoeven minder te wisselen tussen verschillende taken. Dit verhoogt de kwaliteit van het werk en de productiviteit.
Efficiënter Gebruik van Middelen
Het verminderen van parallelle initiatieven vermindert complexiteit, waardoor verspilling wordt beperkt en de kosten worden verlaagd.
Sneller aanpassen
Met minder lopende initiatieven die korter duren, kunnen organisaties sneller en effectiever beslissingen nemen en dus sneller aanpassen aan veranderende omstandigheden.
Hoe Aan de Slag?
Gebruik van Expliciete Work in Progress (WIP) Limieten
Stel limieten aan het aantal gelijktijdige initiatieven. Doe dit expliciet voor verschillende kolommen op het Portfolio Kanban bord.
Regelmatige Evaluatie en Herprioritering
Voer regelmatig evaluaties uit van lopende initiatieven om de voortgang te beoordelen en de prioriteiten indien nodig aan te passen. Meet ook de doorlooptijd van ieder initiatief. Dit zorgt ervoor dat de focus blijft op de meest waardevolle en strategische initiatieven.
Transparantie en Communicatie
Zorg voor duidelijke communicatie over de voortgang en prioriteiten van initiatieven. Dit helpt teams om aligned te blijven en bevordert een gezamenlijke inspanning om strategische doelen te bereiken.
Conclusie
Het beperken van het aantal gelijktijdige initiatieven binnen portfoliomanagement biedt aanzienlijke voordelen, zoals verbeterde focus, efficiënter gebruik van middelen en sneller aanpassen. Door het implementeren van WIP-limieten, regelmatige evaluatie en duidelijke communicatie kunnen organisaties hun efficiëntie en wendbaarheid vergroten, wat cruciaal is in een snel veranderende wereld.
Het is een herkenbaar tafereel: een directievergadering waarin projecten een score krijgen in een Excel-model. Er wordt druk gerekend, gewichten worden aangepast, en uiteindelijk verschijnt er een nette lijst van prioriteiten. Iedereen knikt, maar zodra de vergadering voorbij is, wordt er alsnog gediscussieerd.
Portfoliomanagement draait in theorie om prioriteren, budgetteren en afstemmen. Maar in de praktijk staat of valt het succes met mensen. De bereidheid om samen te werken aan gezamenlijke doelen en het loslaten van eigenbelang zijn cruciaal. En precies dat blijkt vaak het lastigste onderdeel. Toch zijn er manieren om dit om te buigen – zonder grote reorganisaties of nieuwe tooling. Drie verrassende ingrepen kunnen al het verschil maken.
De PMO-evolutie is in volle gang. Waar het PMO ooit vooral fungeerde als rapportageloket of projectcontroller, groeit het nu uit tot strategische sparringpartner en navigatiecentrum. Dat is geen luxe maar noodzaak: in een wereld waarin prioriteiten snel verschuiven, stakeholders directe waarde verwachten en data altijd beschikbaar is, moet het PMO meebewegen.